در حالی که مصرف ماری‌جوانا می‌تواند منجر به وابستگی شود، تحقیقات کنونی نشان می‌دهد که کانابیدیول (CBD) اعتیادآور نیست. یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در مجله وابستگی به دارو و الکل منتشر شد، نشان داد که CBD پتانسیل وابستگی ندارد و با دارونما (پلاسیبو) تفاوتی ندارد.
بر اساس گفته‌های سازمان جهانی بهداشت، CBD در انسان‌ها هیچ‌گونه تأثیراتی که نشان‌دهنده سوءمصرف یا وابستگی باشد، ندارد. تاکنون، هیچ مدرکی مبنی بر مشکلات مرتبط با سلامت عمومی که ناشی از استفاده از CBD خالص باشد، وجود ندارد.
ویژگی‌های اعتیاد
اعتیاد به مواد مخدر به عنوان نیاز اجباری به مصرف یک ماده و عدم توانایی در توقف مصرف آن، علیرغم پیامدهای منفی، تعریف می‌شود. موادی که منجر به وابستگی و اعتیاد می‌شوند، مراکز لذت مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهند و اغلب باعث می‌شوند افراد برای جلوگیری از تجربه علائم ترک، مجبور به مصرف ماده شوند.
تتراهیدروکانابینول (THC) ترکیب روانگردان موجود در کانابیس است که باعث ایجاد حالت “نشئگی” مرتبط با ماری‌جوانا می‌شود. برخلاف کانابیدیول ، THC می‌تواند اعتیادآور باشد.
تفاوت‌های بین کانابیدیول (CBD) و ماری‌جوانا، حشیش (Cannabis) و شاهدانه (Hemp)
CBD، یا کانابیدیول، دومین ترکیب فعال شایع در گیاه کانابیس (ماری‌جوانا) است. در حالی که CBD یکی از اجزای اصلی ماری‌جوانای پزشکی است، مستقیماً از گیاه شاهدانه که یک خویشاوند ماری‌جوانا است استخراج می‌شود، یا در یک آزمایشگاه تولید می‌شود. CBD که یکی از صدها ترکیب موجود در ماری‌جوانا است، به تنهایی باعث ایجاد حالت “نشئگی” نمی‌شود.
بر اساس گزارشی از سازمان بهداشت جهانی، “در انسان‌ها، CBD هیچ اثراتی که نشان‌دهنده پتانسیل سوءاستفاده یا وابستگی باشد، نشان نمی‌دهد…. تا به امروز، هیچ مدرکی دال بر مشکلات مرتبط با سلامت عمومی که به استفاده از CBD خالص مربوط باشد، وجود ندارد.” یک مطالعه اخیر در مجله Neuropsychopharmacology نتیجه‌گیری کرده است که “مصرف حاد CBD به تنهایی به احتمال زیاد عملکرد روزانه یا عملکرد در محیط کار را به طور قابل توجهی مختل نمی‌کند.”
فواید سلامتی کانابیدیول (CBD)
CBD برای طیف گسترده‌ای از مشکلات سلامتی توصیه شده است، اما قوی‌ترین شواهد علمی مربوط به اثربخشی آن در درمان برخی از شدیدترین سندرم‌های صرع کودکان، مانند سندرم دراوت و سندرم لنوکس-گاستو (LGS) است که به طور معمول به داروهای ضدتشنج پاسخ نمی‌دهند. در مطالعات متعدد، CBD توانست تعداد تشنج‌ها را کاهش دهد و در برخی موارد، آنها را به طور کامل متوقف کند. اپیدیولکس (Epidiolex)، که عمدتاً از CBD تشکیل شده است، اولین داروی مشتق شده از کانابیس است که توسط FDA برای این شرایط تأیید شده است.
مطالعات حیوانی، گزارش‌های شخصی یا تحقیقات در انسان‌ها، نشان می‌دهند که CBD ممکن است در موارد زیر نیز کمک کند:
درمان اضطراب:
مطالعات و آزمایش‌های بالینی در حال بررسی این گزارش عمومی هستند که CBD می‌تواند اضطراب را کاهش دهد.
درمان بی‌خوابی:
مطالعات نشان می‌دهند که CBD ممکن است به هم در به خواب رفتن و هم در خواب ماندن کمک کند، که بخشی از این اثرات از طریق کمک به رفع درد مزمن و اضطراب حاصل می‌شود.
درد مزمن:
مطالعات انسانی به طور فزاینده‌ای ادعاها را مبنی بر اینکه CBD به کنترل درد کمک می‌کند، تأیید می‌کنند. یک مطالعه حیوانی از مجله اروپایی درد نشان می‌دهد که CBD می‌تواند به کاهش درد و التهاب ناشی از آرتریت کمک کند وقتی به پوست اعمال شود. تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که چگونه CBD ممکن است درد التهابی و عصبی را که به سختی قابل درمان است، مهار کند.
درمان اعتیاد:
برخی تحقیقات در انسان‌ها نشان می‌دهند که CBD می‌تواند هوس‌های ناشی از مصرف تنباکو و هروئین را در شرایط خاص کاهش دهد. مدل‌های حیوانی اعتیاد نیز نشان می‌دهند که CBD ممکن است به کاهش هوس‌های ناشی از مواد مخدر دیگر مانند الکل، کانابیس، اپیوئیدها، و محرک‌ها کمک کند.
درمان افسردگی
مطالعات همچنین نشان می‌دهند که CBD ممکن است در درمان افسردگی مؤثر باشد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که CBD بر نحوه پاسخ مغز به سروتونین تأثیر می‌گذارد که ممکن است اثرات ضدافسردگی داشته باشد.
CBD اثرات روانگردان ندارد
در حالی که کانابیدیول نیز با سیستم اندوکانابینوئید بدن تعامل دارد، CBD فاقد همان ویژگی‌های مسموم‌کننده THC است. تحقیقات نشان می‌دهد که CBD ایمنی خوبی دارد و تا دوزهای 600 تا 1500 میلی‌گرم به خوبی تحمل می‌شود.
عوارض جانبی و نگرانی‌های دیگر
اگرچه شواهد کنونی نشان می‌دهند که استفاده از CBD منجر به اعتیاد نمی‌شود و ممکن است فواید زیادی برای سلامت داشته باشد، اما مهم است که از عوارض جانبی احتمالی آن آگاه باشید.
برخی از عوارض جانبی که ممکن است هنگام مصرف CBD رخ دهند عبارتند از: اضطراب، تغییرات در اشتها، سرگیجه، تداخلات دارویی، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، مشکلات گوارشی، تغییرات خلق و خو و تهوع.
چه کسی نباید از CBD استفاده کند؟
مرکز ملی بهداشت تکمیلی و یکپارچه‌نگر هشدار می‌دهد که CBD ممکن است برای برخی افراد مضر باشد. در برخی مطالعات، استفاده از اپیدیولکس (یک محلول CBD) با مشکلات کبدی و تداخلات دارویی مرتبط بوده است.
در حالی که این مشکلات می‌توانند تحت نظارت پزشک مدیریت شوند، مصرف خودسرانه CBD می‌تواند اثرات مضر مشابهی داشته باشد، به ویژه به این دلیل که ممکن است دشوار باشد که مقدار دقیق CBD موجود در بسیاری از محصولات را تعیین کرد.
• 15 گیاه مخدر و تغییردهنده ذهن
محصولات CBD ممکن است حاوی THC باشند
با این حال، مهم است که بدانید بسیاری از محصولات CBD ممکن است مقداری THC داشته باشند. قانون فدرال ایالات متحده آمریکا می‌طلبد که محصولات CBD مشتق از کنف دارای کمتر از 0.3 درصد THC باشند.
تحقیقات نشان داده است که 70 درصد از محصولات CBD به طور قابل توجهی بیشتر از مقدار ذکر شده روی برچسب، THC دارند. در حالی که CBD اعتیادآور نیست، THC اعتیادآور است. شواهد نشان می‌دهد که افراد می‌توانند به THC وابسته شوند و ممکن است علائم ترک را تجربه کنند. وابستگی فیزیکی به THC در میان افرادی که از سویه‌های پر THC کانابیس استفاده می‌کنند، بیشتر دیده می‌شود.
نتیجه‌گیری
اگرچه شواهد کنونی نشان می‌دهند که شما با مصرف CBD دچار اعتیاد نمی‌شوید، اما ممکن است به واکنش‌های نامطلوبی دچار شوید. صحبت با پزشک و شروع با دوز کم می‌تواند خطر عوارض ناخواسته را کاهش دهد.
