ما شما را بابت اینکه بخواهید این سگ‌های دوست‌داشتنی که شبیه خرس هستند را بغل کنید، سرزنش نمی‌کنیم!
وقتی صحبت از سگ‌ها می‌شود، کمی پشمالو وجود دارد و بعد پشمالوی واقعی! برخی نژادهای سگ پوشش‌های ضخیمی دارند که به نظر می‌رسد تا ابد ادامه دارند و به آن‌ها ظاهری شبیه به خرس می‌بخشد. و شباهت‌ها با خرس‌ها به همین جا ختم نمی‌شود—برخی از آن‌ها ماسک‌های سیاه یا چشم‌های دکمه‌ای دارند (داریم به تو نگاه می‌کنیم، سامویدها!)، و یک نژاد حتی مانند خرس می‌دود. این‌ها به قدری شبیه خرس‌ها هستند که باعث می‌شود به این فکر کنید که آیا این سگ‌هایی که شبیه خرس هستند، در زندگی قبلی خود به خواب زمستانی می‌رفتند!
هرچقدر هم که بامزه باشند، سگ‌هایی که شبیه خرس هستند، مناسب هر خانه‌ای نیستند. به جز چند استثنای کوچک (که آن‌ها را در لیست خود گنجانده‌ایم)، این سگ‌ها به دلیل بزرگی‌شان شبیه خرس به نظر می‌رسند—در برخی موارد، خیلی بزرگ، به طوری که وزن آن‌ها بیشتر از ۱۰۰ پوند است. بنابراین با اینکه برخی از آن‌ها جزو محبوب‌ترین نژادهای سگ هستند، شاید برای زندگی در آپارتمان یا حیاط‌های کوچک مناسب نباشند و برخی از آن‌ها نیاز به ورزش روزانه شدید دارند. اکثر این سگ‌ها نیز بسیار می‌ریزند و برای تمیز، سالم و بدون بو نگه‌داشتن پوشش آن‌ها به برس زدن و مرتب‌سازی منظم نیاز است. تقریباً همه آن‌ها برای اقلیم‌های سرد پرورش یافته‌اند، بنابراین طبق نظر انجمن کِنِل آمریکا (AKC)، آن‌ها در هوای گرم خوب عمل نمی‌کنند.
اما اگر فکر می‌کنید که آماده داشتن یک دوست خرسی هستید (یا فقط می‌خواهید چند عکس بامزه ببینید)، نگاهی به این نژادهای سگ بیندازید که شبیه خرس هستند. در ادامه، همه چیزهایی که باید درباره آن‌ها بدانید را خواهید یافت—از دلیل پرورش آن‌ها گرفته تا اینکه چطور می‌توانند در خانه شما برای بغل‌کردن آماده باشند!
۱.گریت پیرنیز
این سگ‌های سفید و پشمالو غول‌های مهربانی هستند—مگر اینکه یکی از اعضای گله‌شان در خطر باشد. این نژاد برای مخلوط شدن با گله و محافظت از آن‌ها پرورش یافته و در کوه‌های پیرنیز که فرانسه را از اسپانیا جدا می‌کند، توسعه یافته است. اما کارشناسان معتقدند که این پشم‌گلوله‌های دوست‌داشتنی ممکن است در اصل با چوپانان از آسیای صغیر مهاجرت کرده باشند و حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد به قاره اروپا رسیده باشند. امروزه این سگ‌های نسبتاً فعال با یک پیاده‌روی خوب و یک مکان خنک برای استراحت راضی هستند. پوشش آن‌ها به طور طبیعی در برابر آلودگی و گره خوردن مقاوم است، اما چندین بار در هفته به برس زدن نیاز دارند. همچنین، آن‌ها دو بار در سال نیاز به “ریزش بزرگ” دارند، پس جاروبرقی را آماده کنید!
طرفداران به آن‌ها “پایرز” می‌گویند. آن‌ها باهوش، مهربان، خوب با کودکان و بسیار وفادار و محافظ خانواده‌هایشان هستند. اما به دلیل اندازه بزرگشان—بیشتر از ۱۰۰ پوند برای نرها؛ ۸۵ پوند و بالاتر برای ماده‌ها—نیاز به فضای زیادی برای دراز کشیدن روی زمین دارند، بنابراین برای زندگی در آپارتمان مناسب نیستند. و به دلیل پوشش ضخیم دوتایی‌شان، برای اقلیم‌های گرم مناسب نیستند.
سایر مطالب مرتبط: 15 نژاد برتر سگ فرانسوی
۲. چاو چاو
شاید چاو چاو یکی از خرسی‌ترین سگ‌هایی باشد که شبیه خرس به نظر می‌رسد، چاوهای با پوشش خشن بسته‌های محکمی از پشم هستند، با پوزه‌های کوتاه، چشم‌های فرورفته و یال‌هایی در اطراف چهره‌شان. پوشش دوتایی آن‌ها بسیار می‌ریزد، بنابراین چندین بار در هفته نیاز به برس زدن دارند؛ پشم اطراف سر و پشت آن‌ها به‌ویژه اگر مرتب شانه نشوند، مستعد گره خوردن است.
این نژاد در اصل برای شکار و محافظت در چین پرورش یافته است و یکی از قدیمی‌ترین نژادهای سگ به شمار می‌رود. فقط بدانید که آن‌ها کمی دور از دسترس و محتاط هستند و همیشه با دیگر سگ‌ها دوستانه برخورد نمی‌کنند. برای داشتن یک چاو اجتماعی، حتماً او را از تولگی به کودکان و دیگر سگ‌ها معرفی کنید و او را در کلاس‌های فرمانبرداری ثبت‌نام کنید. این پشم‌گلوله‌ها نیاز به میزان متوسطی از ورزش دارند و نیازی به دویدن زیاد ندارند و می‌توانند به زندگی شهری و آپارتمانی عادت کنند.
۳.نیوفاندلند
اگر دریاچه یا ساحلی را دیدید که یک خرس در حال شناست و زبانش بیرون است، ممکن است اصلاً خرس نباشد—ممکن است یک نیوفاندلند باشد! این نژاد در استان سرد نیوفاندلند و لابرادور کانادا به عنوان سگ‌های کاری دریایی پرورش یافته است و نیوفاندلندی‌ها به خاطر شجاعت و توانایی نجات جان افراد شناخته می‌شدند. آن‌ها در جنگ جهانی دوم به عنوان سگ‌های جست‌وجو و نجات استفاده می‌شدند و به خاطر توانایی‌شان در انجام عملیات نجات آبی مشهور بودند.
امروزه، این سگ‌های همراه معروف به خاطر شخصیت‌های شیرین و عشق به کودکان شناخته می‌شوند. هرچند ممکن است آن‌ها از صاحبان خود سنگین‌تر شوند! این نژاد به عنوان نژادی غول‌پیکر شناخته می‌شود (نرها بین ۱۳۰ تا ۱۵۰ پوند وزن دارند؛ ماده‌ها ۱۰۰ تا ۱۲۰ پوند). نیوفاندلندی‌ها به فضای زیادی برای پهن شدن، همراهی انسانی یا حیوانی فراوان، ورزش متوسط و صاحبی که تحمل ریزش مو و بزاق—خیلی زیاد بزاق—را داشته باشد نیاز دارند. اوه، و یک استخر شنا را هم قدردانی می‌کنند!
سایر مطالب مرتبط: سریع ترین سگ های جهان – بررسی 18 نژاد برتر
۴. سگ چوپان قفقازی
همچنین به نام “اوچکارکا قفقازی” یا “سگ خرس روسی” شناخته می‌شود. سگ چوپان قفقازی به عنوان محافظ بی‌رحم و بی‌باک گله‌ها در کوه‌های قفقاز که اروپا را از آسیا جدا می‌کند، پرورش یافته است. این روزها، این نژاد غول‌پیکر دیگر با خرس‌ها یا گرگ‌ها مقابله نمی‌کند، اما همچنان بسیار محافظ خانواده‌های خود است—تا حدی که ممکن است نسبت به غریبه‌ها و حیوانات دیگر تهاجمی باشند.
از آنجایی که نرهای قفقازی ممکن است به وزن ۱۷۰ پوند (!) برسند، آموزش و اجتماعی شدن از سنین پایین ضروری است. برخلاف سگ‌هایی که برای صاحبان تازه‌کار مناسب هستند، سگ‌های چوپان قفقازی به صاحبان ماهری نیاز دارند که بتوانند با اندازه چشمگیر این نژاد کنار بیایند، خود را به عنوان رهبر تثبیت کنند و طبیعت محافظ آن‌ها را تعدیل کنند. همچنین باید توجه داشت: پوشش دوتایی آن‌ها بسیار می‌ریزد و چندین بار در هفته نیاز به برس زدن دارد. این غول‌های دوست‌داشتنی همچنین بزاق زیادی دارند، بنابراین یک حوله دم دست داشته باشید و از زیراندازهای سیلیکونی زیر کاسه‌های غذا و آب آن‌ها استفاده کنید.
۵.ساموید
سامویدهای شیرین و سرزنده برای تحمل برخی از سردترین دماهای جهان در سیبری و شمالی‌ترین قسمت‌های آسیا پرورش یافته‌اند. امروزه، این سگ‌های متوسط با لقب “سگ خرس قطبی” در ماه‌های تابستانی در خانه‌های دارای تهویه مطبوع به خوبی زندگی می‌کنند. سامویدها عاشق اعضای انسانی خانواده خود، از جمله کودکان هستند و از تنها ماندن برای مدت طولانی خوششان نمی‌آید—وقتی بی‌حوصله یا تنها می‌شوند، حسابی پر سروصدا می‌شوند. و پوشش سفید و پشمالوی آن‌ها تقریباً همیشه در حال ریزش است، بنابراین به چندین بار برس زدن در هفته نیاز دارند. اما با یک نگاه به آن لبخند معروف و بامزه‌شان، هر سختی‌ای را فراموش خواهید کرد.
در کل، این توله‌های متوسط (حداکثر ۶۵ پوند، و ماده‌ها کمتر وزن دارند) سگ‌های خانوادگی عالی هستند—بازیگوش، مهربان و همیشه آماده برای دوستی‌های جدید. این نژاد عموماً بسیار سالم است، اما صاحبان باید مراقب مشکلات مفصل ران و چشم‌ها باشند.
سایر مطالب مرتبط: ۱۰ حیوان با قدرت‌های فوق العاده که سوپرقهرمانان را حسود می‌کند
۶.پامرانین
آیا موجودی از یک عروسک خرسی بیشتر شبیه است از یک توله پامرانین؟ آن‌ها حتی در لیست ما از سگ‌هایی که شبیه خرس عروسکی هستند هم قرار دارند و جذابیت‌شان به‌طور قطع با بزرگ شدن کاهش نمی‌یابد. پامرانین‌ها به‌طور کلی دوست‌داشتنی و دوستانه هستند و دوست دارند با یک توپ یا اسباب‌بازی جیرجیرکن در خانه بازی کنند، اما به دلیل پوشش ضخیم و دوتایی‌شان، نمی‌توانند تمرینات طولانی‌مدت را در هوای گرم تحمل کنند. (این موضوع برای بیشتر سگ‌های خرسی‌مانند این لیست صادق است.)
در حالی که آن‌ها عاشق کودکان هستند، اندازه کوچک‌شان—آن‌ها فقط بین ۳ تا ۷ پوند وزن دارند—ممکن است برای خانه‌هایی که کودکان پرجنب‌وجوش دارند، ایده‌آل نباشد. پامرانین‌ها احتمالاً دو بار در سال ریزش فصلی خواهند داشت، اما به دلیل کوچک بودنشان، موهای زیادی نیست. با این حال، پوشش پشمالوی و دوتایی مجلل آن‌ها نیاز به چندین بار برس زدن در هفته دارد، وگرنه ممکن است گره بخورد.
۷. کیشوند
اگر به دنبال یک نژاد سگ متوسط هستید که شبیه خرس باشد و همدم دوست‌داشتنی و وفادار به خانواده باشد، کیس‌هاند همه شرایط را دارد. این گلوله‌های پشم به رنگ خاکستری، سیاه و کرم به‌عنوان سگ‌های همراه برای ملوانان هلندی پرورش یافته‌اند و هنوز هم این نقش را جدی می‌گیرند—آن‌ها از گذراندن وقت با صاحبان خود لذت می‌برند و از تنها ماندن برای مدت طولانی خوششان نمی‌آید. طبق نظر AKC، کیس‌هاندها به‌عنوان سگ‌های خانوادگی عالی شناخته می‌شوند، زیرا با کودکان و سگ‌های دیگر عالی هستند و همیشه آماده تفریح‌اند. آن‌ها به زندگی آپارتمانی، کودکان کوچک و حیوانات خانگی دیگر عادت می‌کنند و اگر قول دهید که آن‌ها را دوست داشته باشید و با محبت نوازش کنید، دوستی مادام‌العمر خواهید داشت. اما این توله‌های دوست‌داشتنی تنبل نیستند: آن‌ها انرژی بی‌پایانی دارند و نیاز به تعامل روزانه زیادی دارند. حداقل یکی دو پیاده‌روی سریع در روز، فضایی برای بازی و مجموعه‌ای از اسباب‌بازی‌های سرگرم‌کننده برای آن‌ها لازم است.
سایر مطالب مرتبط: 40 عکس راسو: شکارچی کوچک و چابک
۸. اورازیِر
اورازیر، هم‌اندازه کیس‌هاند است و برخی از ویژگی‌های آن نژاد را هم به اشتراک می‌گذارد، از جمله ظاهر شبیه خرس و تمایل به بودن در کنار خانواده انسانی خود، اگرچه ممکن است با غریبه‌ها کمی محتاط باشد. اورازیرها در دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ توسط یک علاقمند به سگ در آلمان، از تلاقی چاو چاو و ولف‌اشپیتز توسعه یافتند. امروزه اورازیرها در اقلیم‌های سرد اروپا محبوب‌اند اما هنوز یکی از نادرترین نژادهای سگ در ایالات متحده هستند.
این پشم‌گلوله‌های دوست‌داشتنی، مانند نیاکان خود، پوشش دوتایی دارند و چندین بار در سال پوشش زیرین خود را کاملاً می‌ریزند، بنابراین باید انتظار برس زدن مکرر و جارو کردن را داشته باشید! در حالی که اورازیرها معمولاً سگ‌های سالمی هستند، صاحبان باید مراقب دیسپلازی مفصل ران و آرنج، و همچنین لغزش کشکک زانو باشند.
۹.ماستیف تبتی
آیا به دنبال عظمت هستید؟ به دنبال پشم فراوان هستید؟ آیا به دنبال یک سگ بزرگ که شبیه خرس باشد هستید؟ ما ماستیف تبتی را توصیه می‌کنیم، یک سگ شبیه خرس که در اصل به‌عنوان سگ نگهبان در هیمالیاهای مرتفع پرورش یافته و اکنون به همان اندازه به‌عنوان همدم بازیگوش و محافظ خانواده خوشحال است. ماستیف‌های تبتی بلند و قوی هستند و پوشش دوتایی متراکمی دارند که آن‌ها را حتی بزرگ‌تر نشان می‌دهد—اگرچه وزنشان به ۱۵۰ پوند می‌رسد.
فقط باید توجه داشته باشید که آن‌ها ریزش موی زیادی دارند و نیاز به برس زدن چندین بار در هفته دارند تا پوشش‌شان تمیز بماند، بنابراین این یک تعهد است. همچنین باید آن پنجه‌های پشمالو را در درب ورودی بررسی کنید تا از ورود کثیفی به داخل خانه جلوگیری شود. این نژاد برای اقلیم‌های سرد ساخته شده است، بنابراین بهتر است این پشمالوی دوست‌داشتنی را در طول گرم‌ترین زمان روز داخل خانه نگه دارید تا از گرمازدگی یا سکته گرمایی جلوگیری شود.
۱۰. فنلاندی لاپ‌هاند
این سگ‌های پشمالوی متوسط که برای هدایت گوزن‌های شمالی در فنلاند تا حدود ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد پرورش یافته‌اند، به زندگی خانگی خو گرفته‌اند و سگ‌های خانوادگی بسیار دوستانه، دوست‌داشتنی و سازگار هستند. پوشش دوتایی آن‌ها تقریباً دائماً می‌ریزد، بنابراین آماده باشید برای برس کشیدن مکرر و جارو کردن. یکی دیگر از چیزهایی که باید درباره لاپی‌ها بدانید این است که آن‌ها زیاد پارس می‌کنند—که این ویژگی برای حرکت دادن گوزن‌های شمالی بسیار مفید بوده است. این خصوصیت باعث می‌شود که لاپ‌هاندها برای زندگی در آپارتمان یا خانه‌های کوچک کمتر مناسب باشند. از آنجا که برای اقلیم‌های سرد قطبی پرورش یافته‌اند، در محیط‌های سرد عملکرد بهتری دارند. هر چه برف بیشتری برای بازی داشته باشند، بهتر!
۱۱. برنیز ماونتین داگ
تصویر یک سگ بالغ برنیز ماونتین داگ در حال راه رفتن در میان گل‌های بهاری در جنگل
این غول‌های ملایم به دلیل خصوصیات برجسته‌شان شناخته می‌شوند: آن‌ها فوق‌العاده دوستانه و عاشق خانواده‌های خود هستند، بازی کردن را دوست دارند، با کودکان و سگ‌های دیگر فوق‌العاده‌اند … و ریزش موی زیادی دارند. تاریخی که پوشش دوتایی سنگین آن‌ها از زمستان‌های آلپی سوئیس محافظت می‌کرد، اکنون پوشش مشکی بلندشان با نقوش سفید و قرمز آن‌ها را به سگ‌هایی محترم و دوست‌داشتنی تبدیل کرده است.
به دلیل سطح انرژی بالایشان، برنیز ماونتین داگ‌ها بهترین عملکرد را زمانی دارند که روزانه ورزش کنند یا فضایی برای دویدن داشته باشند، پس از آن، آن‌ها با خوشحالی به استراحت و بغل کردن خانواده‌هایشان می‌پردازند. اگرچه این توله‌های بامزه و دوستانه هستند، اما به دلیل اندازه و شور و هیجانشان می‌توانند دشوار باشند—اهمیت دارد که آن‌ها را از همان ابتدا آموزش اطاعت‌دهی دهید تا هنگام خوش‌آمدگویی ناخواسته به کسی نپرند یا او را تصادفاً نزنند.
۱۲. بوویه دو فلاندر
بوویه دو فلاندر که با حالتی خنده‌دار در چمن‌های خشک در روزی آفتابی نشسته است
اگر خرس‌های سیاه گوش‌های نوک‌تیز داشتند، ممکن بود آن‌ها را با بوویه‌ها اشتباه بگیرید، پشم‌گلوله‌های منطقه فلاندر در شمال اروپا. این نژاد که برای کارهای کشاورزی مانند هدایت، کشیدن گاری‌ها و حتی چرخاندن کره پرورش یافته بود، هنوز هم به خاطر وفاداری و هوشش شناخته می‌شود. مانند سایر نژادهای کارگر و هدایت‌گر، بوویه‌ها به شغلی نیاز دارند که هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ ذهنی آن‌ها را تحریک کند. آن‌ها در هدایت و کشیدن گاری‌ها عالی عمل می‌کنند و به روتین و ثبات واکنش خوبی نشان می‌دهند. به همین دلیل، این پشم‌گلوله‌های دوست‌داشتنی به یک همراه انسانی نیاز دارند که وقت و توجه زیادی به آن‌ها بدهد—همچنین نیاز به برس کشیدن تقریباً روزانه دارند تا آن پوشش ضخیم و زبر دوتایی‌شان تمیز بماند. AKC اشاره می‌کند که بوویه‌ها شکارچیان قوی هستند، بنابراین ممکن است به آموزش‌های مربوط به کنترل انگیزه نیاز داشته باشند.
۱۳. سگ شیپ‌دور انگلیسی قدیم
سگ شیپ‌دور انگلیسی قدیم که در یک میدان ایستاده و به دوربین نگاه می‌کند
chrisuk1/Getty Images
شاید شما آن دسته از سگ‌های پشمالوی غول‌پیکر را که به سمت شما می‌دوند با خرس اشتباه نگیرید، اما این فقط به خاطر رنگ اشتباه آن‌هاست! این توله‌های بزرگ با پوشش پشمالوی خاکستری و سفیدی که دارند، به خاطر راه رفتن خاص خود که شبیه به دویدن یک خرس است، شناخته می‌شوند و همچنین به خاطر اینکه به شدت دوست‌داشتنی و وفادار هستند، به ویژه نسبت به کودکان کوچک. روزهای چوپانی سگ شیپ‌دور انگلیسی قدیم (OES) ممکن است به پایان رسیده باشد، اما آن‌ها هنوز هم بر روی گله خود نظارت و از آن‌ها دفاع می‌کنند و این توله‌های مقاوم ترکیبی عالی از نگهبان و حیوان خانگی بازیگوش هستند.
اما این پوشش زیبا نیاز به مراقبت زیادی دارد. OESها تقریباً به برس کشیدن روزانه نیاز دارند یا موهای بلندشان سریعاً گره می‌خورد. همچنین ممکن است در بیرون از خانه (به‌ویژه در چاله‌های گل!) کمی شلوغ‌کاری کنند، بنابراین شما باید آن‌ها را از سنین پایین آموزش دهید تا از روی مبلمان بپرند—حداقل تا زمانی که فرصت تمیز کردن آن‌ها را پیدا کنید.
۱۴. لئونبرگر
پرتره‌ای از لئونبرگر که در چمن نشسته است
این نژاد سگ نسبتاً نادر آلمانی در قرن نوزدهم توسعه یافته (به طرز عجیبی، به منظور شبیه شدن به شیرها!) اما تقریباً در قرن بیستم نابود شد—لئونبرگرها در دو جنگ جهانی تقریباً منقرض شدند. امروز، این نژاد که توسط AKC تأیید شده، به خاطر رفتارهای محبت‌آمیزش، باز بودن به سوی غریبه‌ها و سازگاری با کودکان شناخته می‌شود … که بسیار متفاوت از زمانی است که این سگ‌های شجاع برای کشیدن گاری‌های مهمات در جنگ جهانی دوم به کار گرفته می‌شدند. لئونبرگرها همچنان مشتاق خوشحال کردن هستند و بهترین عملکرد را زمانی دارند که از توله‌گی آموزش ببینند و وظایف محرک ذهنی و جسمی، مانند پیاده‌روی‌های روزانه و بازی‌های بازیابی، انجام دهند.
پوشش دوتایی بلند آن‌ها که از رنگ‌های شنی تا قهوه‌ای زنگ‌زده متغیر است، نیاز به برس کشیدن نزدیک به روزانه با یک شانه فلزی و برس نرمی دارد. همچنین به خاطر داشته باشید که لئونبرگرها بزرگ هستند—مردان می‌توانند تا ۱۷۰ پوند وزن داشته باشند و زنان تا ۱۴۰ پوند.
۱۵. سگ کوهستان استرلا
سگ جوان استرلا کوهستان، نه ماهه، در حال نشستن در چمن
با ماسک تیره و چهره جدی‌اش، سگ کوهستان استرلا واقعاً به یک خرس شباهت دارد. این نژاد پرتغالی برای نگهداری از دام‌ها توسعه یافته و این نیاز به محافظت یکی از ویژگی‌های اصلی آن است: استرلاها به طور کلی سگ‌های خانوادگی دوستانه هستند—مگر اینکه کسی یا چیزی گله آن‌ها را تهدید کند. نیروی نظامی پرتغال واقعاً از این سگ‌ها در عملیات اطفای حریق و همچنین در کارهای ارتش و نیروی دریایی استفاده کرده است، طبق اطلاعات باشگاه نژادی آن‌ها. به خاطر طبیعت قوی و محافظتی استرلا، کارشناسان می‌گویند این نژاد بهتر است که به صاحبی تعلق داشته باشد که بتواند حاضر، صبور و ثابت‌قدم باشد و مطمئن شود که توله‌استرلا را از سنین پایین اجتماعی کند، از جمله با حیوانات کوچک.
و آن پوشش دوتایی بلند و موج‌دار؟ نیاز به برس کشیدن و شانه زدن منظم دارد و دو بار در سال ریزش موی زیادی دارد—اما ارزشش را دارد به خاطر قابلیت بغل‌کردن. یکی دیگر از ویژگی‌های جالب: همه استرلاها دارای دو دکلاو هستند.
